Metody terapii
Założenia mojej terapii stoją na fundamentach medycyny manualnej, fizjoterapii i akupunktury, gdzie podstawową rolę pełni szczegółowy wywiad z pacjentem, obszerna diagnostyka. Na tej podstawie dostosowuję metody pracy z pacjentem. Poniżej przestawiam opis metod jakie wykożystuję w swoim działaniu: 1.TERAPIA MANUALNA HOLISTYCZNA Terapia manualna holistyczna jest to dynamiczny, indywidualny system pracy z pacjentem, który skupia się na zaburzeniach czynności układu ruchu czyli mięśni, powięzi, więzadeł, stawów kręgosłupa i stawów obwodowych (barki, kolana, łokcie, nadgarstki itd.). W system terapii manualnej procedury diagnostyki i leczenia dostosowane są do stanu organizmu pacjenta. Narząd ruchu postrzegany jest jako sfera integrująca osobowość. W następstwie jego dysfunkcji, restrykcji pojawia się np. dysbalans (nierównowaga) mięśniowo-powięziowy, dysbalans statyczny, wady postawy, skoliozy, czynnościowa zmiana stanu tkanek, które przyjmują patologiczna aktywność tkankową i mogą wytworzyć ból, objawy chorobowe. Leczenie polega na dostosowaniu bodźców normalizujących w postaci zabiegów odruchowych (np. mobilizacje uciskowe na punktach spustowych, igłoterapia), biomechanicznych (np. mobilizacje stawów międzywyrostkowych kręgosłupa), dobre słowo. Powyższe bodźce mają na celu pozytywne stymulowanie procesów zdrowienia. Leczenie to również edukacja pacjenta i dobranie indywidualnej autoterapii (ćwiczenia, itd.), aby samodzielnie podtrzymywał proces zdrowienia. Należy nadmienić, że pacjent od początku do końca terapii tworzy z terapeutą zespół, ponieważ aktywnie w nim uczestniczy ( nie leży biernie jak to się odbywa np. podczas masażu klasycznego, relaksującego itp.). Zarówno terapeuta jak i pacjent muszą być Aktiv ;-) Terapia manualna nie jest zabiegiem - jest to kompleksowa metoda pracy. Terapia manualna jest to specjalistyczną dziedzina medycyny manualnej, fizjoterapii, rehabilitacji, która zajmuję się głównie problemami szeroko pojętego układu ruchu - bóle kręgosłupa, stawów, mięśni, powięzi, które spowodowane są przeciążeniami antygrawitacyjnymi ( są to przeciążenia statyczne czyli np. długie siedzenie lub/i przeciążenia dynamiczne - wykonywana fizyczna praca, sport, wypadki komunikacyjne), stresowymi, urazami (skręcenia, zwichnięcia, złamania, amputacje) itp. Wywiad i diagnostyka w terapii manualnej ma na celu wyszukania przyczyny problemu pacjenta np. bólu kręgosłupa, stawów, mięśni, drętwienia rąk, bólów głowy i wielu innych. Ból traktowany jest jako sprzymierzeniec, ponieważ konkretna topografia bólu mówi np. jak struktura może ją generować. Ból jest zawsze objawem - nie chodzi oto aby likwidować objawy – należy likwidować przyczyny objawów. Pod uwagę brane jest nie tylko miejsce występowania bólu ale analiza całego pacjenta („od stóp po czubek głowy”). Analizowane jest: napięcie tkanek, postawa pacjenta, równowaga statyczna miednicy, równowaga mięśniowa, biomechanika. Analizowane są również sytuacje stresowe, przebyte urazy, wykonywanie pracy, spędzanie wolnego czasu, sport itp. Terapia manualna jest bezpieczną metodą ponieważ brane są pod uwagę przeciwwskazania. Najwięcej przeciwwskazań ma tzw. technika mobilizacji z impulsem (nazywana też manipulacją, powszechnie aczkolwiek niefachowo nazywana „nastawianiem”) – aby wykonać powyższą technikę zawsze powinno przejrzeć się najpierw RTG, a także wykluczyć osteoporozę i wiele innych. Powyższa technika nadużywana jest przez tzw. „kręgarzy”, natomiast w terapii manualnej stosowana jest jako ostateczność i po wykluczeniu wszelkich przeciwwskazań. Jest tak ponieważ terapia manualna ma szeroką paletę innych technik, które są równie skuteczne i przede wszystkim bezpieczne. Terapia manualna stosuje:
Terapia manualna jest szeroko udokumentowaną, szanowaną i uznaną metodą przez środowisko medyczne w Polsce jak i na Świecie. Terapia manualna to ogromna wiedza medyczna, która przekłada się na praktyczne wykorzystanie i rzetelne pomaganie pacjentom.
2. WSPÓŁCZESNE METODY DIAGNOZOWANIA I LECZENIA TKANEK MIĘKKICH:Współczesne metody diagnozowania i leczenia tkanek miękkich jest to praca skupiona na diagnozowaniu i leczeniu dysfunkcji w obrębie tkanek miękkich opartych na najnowszych metodach terapeutycznych. Praca w tej koncepcji łączona jest ściśle przeze mnie z terapią manualną, a wykorzystywane umiejętności praktyczne są oparte na znanych w świecie autorach takich jak: K. Lewit, J. Travel, D. Simons, L. Chaitow, Sh. Sahrmann, F. Kendall, J. Janda,R. Cantu, A. Grodin,Sh. Giammetteo, J Cyriax, O. Evjenth, Fr Mitchell i innych. Pracując tą metodą wykorzystuję szereg sposobów diagnozowania i leczenia tkanek miękkich zawartych w różnych metodach starając się połączyć wiele aspektów terapeutycznych i traktując problem dysfunkcji tkanek miękkich całościowo. Diagnozowanie zaburzeń w obrębie więzadeł, ścięgien, powięzi oraz mięśni oparte jest w przeważającej części na badaniu funkcjonalnym ze szczególnym podkreśleniem dysbalansu mięśniowo-powięziowgo. - TECHNIKI ENERGIZACJI MIĘŚNI - MIĘŚNIOWO - POWIĘZIOWE ROZLUŹNIANIE; - TECHNIKA AKTYWNEGO ROZLUŹNIANIA (ACTIVE RELEASE TECHNIQUE); - DYSBALANS MIĘŚNIOWO-POWIĘZIOWY; - TERAPIA PUNKTÓW SPUSTOWYCH; - TRENING SENSOMOTORYCZNY;
3. DIAGNOZOWANIE I LECZENIE DYSFUNKCJI MIEDNICYMiednica postrzegana jest jako fundament ludzkiego organizmu. Stąd dużo uwagi przykładam do pracy z tym obszarem. Problem tego obszaru statystycznie obejmuje 85% społeczeństwa amerykańskiego stąd praca z dysfunkcjami tego rejonu jest kluczowe dla rozwiązywanie dużej części problemów.
4. AKUPUNKTURAAkupunktura jest to rodzaj terapii stosowanej i rozwijanej przez wiele tysięcy lat. Dziś znana jest na całym Świecie. Efekt leczniczy akupunktury związany jest z nakłuciem odpowiedniego punktu na ciele lub różnego rodzaju kombinacji nakłuć w zależności od zaistniałych potrzeb wynikających z przeprowadzonego wywiadu i diagnostyki. Akupunktura reguluje mechanizmy samoregulujące, samonaprawcze może przyśpieszać proces leczenia lub zwiększać jego efektywność. Należy do metod holistycznych – rozpatruje człowieka jako całość łącznie ze środowiskiem w którym żyjemy. Akupunktura działa leczniczo na drodze odruchowej wywołując odruchy segmentarne w odpowiednich metamerach, dermatomach, miotomach i wisceratomach. Impulsy wywołane nakłuciem punktów biologicznie aktywnych w obrębie stref Heada pobudzają układ współczulny i przywspółczulny - za pośrednictwem autonomicznego układu nerwowego działają regulująco na funkcję narządów wewnętrznych. Najkrócej rzecz ujmując akupunktura jest to m.in. złożony mechanizm energetyczny, któremu równocześnie towarzyszy szereg zjawisk natury odruchowej i fizycznej, które w sumie dają efekt terapeutyczny. Do chorób w których podstawowym czynnikiem patogenetycznym są zaburzenia funkcjonowania układu autonomicznego należą choroby metaboliczne i hormonalne takie jak: otyłość, zespół metaboliczny, nadciśnienie tętnicze, zespół bezdechów nocnych, nadczynność tarczycy, cukrzyca, cukrzycowa neuropatia autonomiczna, która może objawiać się niemymi zawałami serca, brakiem odczuwania hiperglikemii i tachykardią. Z zakresu chorób krążenia to między innymi komorowe zaburzenia rytmu serca, hipotonia ortostatyczna. Wiele powyższych chorób stanowi czynnik udaru mózgu. Akupunktura jest pomocna w niemal wszystkich dysfunkcjach i chorobach człowieka – link Można się w tym miejscu odwołać do szczególnej teorii względności Alberta Einsteina, która m.in. stwierdza, że masa jest równoważna energii, a związek między tymi wielkościami opisuje wzór E = mc2. Zwiększenie energii układu zwiększa jego masę, zmniejszenie energii powoduje zmniejszenie masy i odwrotnie ubytek masy oznacza ubytek energii układu. Z mojego punktu widzenia, wynikającego z licznych kursów i szkoleń w dziedzinie akupunktury oraz z własnych doświadczeń na sobie i w dalszej praktyce mogę stwierdzić jedno – to po prostu działa !!! Mogę stwierdzić więcej , akupunktura działa jeszcze lepiej w połączeniu z medycyną manualną, rehabilitacją oraz medycyną akademicką. W moim gabinecie łącze akupunkturę z medycyną manualną oraz rehabilitacją. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej to zapraszam do kliknięcia w poniższy link: http://www.evidencebasedacupuncture.org/pl/
5. TECHNIKA SUCHEJ IGŁY - "SUCHE IGŁOWANIE":Suche igłowanie ( ang. dry needlin) to terapia skierowana na punkty spustowe ( rodzaj patologicznej aktywności tkankowej), które likwidowane są przy użyciu igieł akupunkturowych. Jest to całkiem bezpieczna forma terapii, która charakteryzuje się szybkim i zadawalającym efektem w funkcjonowaniu układu mięśniowo - powięziowego. Jeżeli pacjent nie może być nakłuwany z powodu strachu przed igłą to wybieram inną formę terapii, taką jak mobilizacje uciskowe, masaż głęboki i inne.
6. TERAPIA TRZEWNA ( wisceralna):Jest to terapia dolegliwości, które spowodowane są dysfunkcjami lub chorobami narządów wewnętrznych. Dolegliwości spowodowane problemami narządów wewnętrznych mogą objawiać się np. bólem w obszarze kręgosłupa lub drętwieniem dłoni, palców. Jest to oczywiście tylko przykład – problemów może być dużo więcej. W terapii trzewnej biorę pod uwagę cztery koncepcje manipulacji wisceralnych: Pracuję na organach postrzegając je w sposób mechaniczny, ponieważ organy tworzą połączenia podobnie jak stawy w układzie ruchu, z innymi organami, strukturami. Organy łączy razem tkanka łączna natomiast jej zgrubienie tworzy dla organów system zawieszenia – te zgrubienia nazywamy krezkami, sieciami i więzadłami ( czyli praca wg Barrala); Pracuję też poprzez korekcję otrzewnej czyli nie palpuję organów bezpośrednio jak w technikach Barrala. Jest to praca powięziową. Jeśli wpłynę na zmianę napięcia przedniej blaszki powięzi otrzewnej , która jest powięzią i przenika ona oraz łączy wszystkie narządy wpłynę też na napięcie struktur, które nie są dostępne palpacji (czyli praca wg Finet i William ). Pracując na trzewiach biorę pod uwagę cyrkulację w ich obrębie. Jest to raczej terapia naczyń krwionośnych oraz limfatycznych, które zaopatrują organy. Występuje tu też wpływ na organy za pomocą oddziaływania przez włókna i zwoje autonomicznego układu nerwowego ( czyli praca wg Kuchera). Pracuję na trzewiach również poprzez strefy odruchowe.
7. PNF:PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) - w tłumaczeniu torowanie nerwowo-mięśniowe. Jest to kompleksowy system neurofizjologicznego oddziaływania terapeutycznego opartego na najnowszych osiągnięciach nauk medycznych, którego istotę zawarto w nazwie: proprioceptywne (dotyczące receptorów ciała) nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie) ruchu.
PNF jest terapią bezbolesną i funkcjonalną, to znaczy zgodna z potrzebami ruchowymi zgłaszanymi przez chorego i wzorowana na naturalnych ruchach zdrowego człowieka. W koncepcji PNF badanie i terapia stanowią integralną całość i wzajemnie się implikują. Poszukiwane są przyczyny problemów zgłaszanych przez pacjenta. W realizacji celów wyznaczonych w terapii opiera się przede wszystkim na potencjale nie uszkodzonych bądź najsprawniejszych jego sfer ruchowych ( najsilniejszych, bezbolesnych, o największym zakresie ruchu ) i wykorzystuje je do wytwarzania aktywności motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu w oparciu o mechanizm irradiacji czyli przeniesienia pobudzenia PNF proponuje ruchy naturalne, przebiegające trójpłaszczyznowo, zbliżone do aktywności dnia codziennego. Ruchy te prowadzone są wzdłuż skośnych ( diagonalnych ) – osi ruchu, dzięki czemu zaktywizowane są największe ilości mięśni należących do tego samego łańcucha mięśniowego. Najważniejszą komponentą ruchu jest rotacja – jest to związane ze skośnym przebiegiem większości mięśni szkieletowych. Rotacja warunkuje siłę i koordynację wykonywanego ruchu. W terapii PNF, w zależności od potrzeb pacjenta, wykorzystywane są techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe i inne, typowe dla metody, a także program ćwiczeń funkcjonalnych na materacu, nauka chodzenia, usprawnianie funkcji wegetatywnych (mięśni twarzy, języka oraz funkcji oddychania połykania i artykulacji), a pośrednio dochodzi również do regulacji pracy autonomicznego układu nerwowego, szczególnie podczas terapii oddechowej oraz oddziaływań w obrębie tułowia i klatki piersiowej. 8. KINESIOLOGY TAPING:Kinesiology taping jest systemem opartym na mechanicznym oraz sensorycznym działaniu specjalnego wzorowanego na mechanice ludzkiej skóry plastra. W zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie. Stanowi rozwinięcie japońskiego systemu Kinesio Taping. Testy mechaniki powięziowej pozwalają na ocenę globalnych zaburzeń wpływających na objawy chorobowe pacjenta. Wykorzystuje oparte na badaniach zależności funkcjonowania powięziowego organizmu. Bazuje na współczesnych osiągnięciach fizjoterapii i medycyny. Kinesiology Taping znajduje zastosowanie w fizjoterapii przeciwbólowej, ortopedycznej, sportowej, neurologicznej, pediatrycznej, pooperacyjnej, ginekologicznej, onkologicznej. W leczeniu dysfunkcji narządu ruchu, Kinesiology Taping stosuje się w celu zmniejszenia bólu, zmniejszenia obrzęku, przyspieszenia procesów gojenia, korekcji mechanicznej, poprawy stabilizacji m.in. w następujących przypadkach: bóle kręgosłupa, bóle kolana (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo-udowego), dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka), bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa), stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy (Hallux valgus), dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa, obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł, poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja), usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np.: po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa). Osobną grupę zastosowań stanowią: korekcja wad postawy (np. skolioza), blizny, krwiaki, wskazania do drenażu limfatycznego - zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki - występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży. Odpowiednio zaaplikowany, specjalny rodzaj plastra, w czasie kiedy jest nalepiony, może pełnić rolę stałego drenażu limfatycznego lub być uzupełnieniem dla drenażu manualnego, dysfunkcje spowodowane nieprawidłową pracą układu receptorowo - mięśniowo - powięziowego np.: trudność w utrzymaniu równowagi, dysfunkcje oddechowe takie jak duszność, podniesienie sprawności i wydolności a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu. 9. AUTORSKI MASAŻ LECZNICZY:Masaż leczniczy jest szerokim pojęciem, ponieważ jest nim m.in. masaż segmentarny, masaż tkanek głębokich, drenaż limfatyczny. W mojej praktyce wykorzystuję autorski masaż leczniczy tzn. łącze techniki różnych masaży leczniczych w zależności od potrzeb. Autorski masaż leczniczy jest rodzajem terapii skupiającej się na przywracaniu prawidłowego stanu powierzchownych i głębokich warstw mięśni i tkanki łącznej. Masaż jest skuteczny w przypadku przewlekłych napięć w różnych strefach, znakomicie sprawdza się m.in. w przypadku sztywności karku, przy napięciach dolnego odcinka pleców czy bolesnym barku. Masaż czerpie techniki między innymi z rozluźniania mięśniowo-powięziowego , masażu tkanki łącznej, terapii punktów spustowych. Niektóre z technik przypominają zabiegi stosowane w masażu klasycznym, ale ruch w masażu tu ruch jest wykonywany dużo wolniej, a nacisk jest głębszy i koncentruje się na strefach napięcia i bólu. Masaż leczniczy stosowany jest w przypadku:
Jak działa autorski masaż leczniczy ? Kiedy nadmiernie przeciążymy lub uszkodzimy tkanki miękkie pojawiają się zrosty (pasma tkanki które są bolesne, sztywne) - mogą one występować zarówno w poziomie mięśni, ścięgien jak i więzadeł. Zrosty te mogą zakłócać krążenie i wywoływać ból, powodować ograniczenie ruchu, mogą być również przyczyną stanów zapalnych. Masaż leczniczy poprzez rozluźnienie, wydłużenie i zlikwidowanie zrostów oraz nieprawidłowych wzorców ruchowych w układach tkanek znosi ból i przywraca prawidłowy zakres w najbardziej efektywny i najmniej obciążający pacjenta sposób. |
|
|